Inductantie is de verhouding van de magnetische flux van de geleider tot de stroom die de magnetische wisselstroom produceert die in en rond de geleider wordt gegenereerd wanneer de wisselstroom door de geleider stroomt.
Wanneer gelijkstroom door de inductor gaat, verschijnen er alleen vaste magnetische krachtlijnen omheen, die niet veranderen in de loop van de tijd; Wanneer er echter wisselstroom door de spoel gaat, zullen er magnetische krachtlijnen omheen zijn die met de tijd veranderen. Volgens Faraday's wet van elektromagnetische inductie - magneto-elektriciteit, zal de veranderende magnetische krachtlijn een geïnduceerd potentieel produceren aan beide uiteinden van de spoel, wat equivalent is aan een "nieuwe stroomvoorziening".
Wanneer de inductiespoel is aangesloten op de wisselstroomvoeding, zal de magnetische krachtlijn in de spoel veranderen met de wisselstroom, wat resulteert in de continue elektromagnetische kracht inductie van de spoel. Deze elektromotorische kracht die wordt gegenereerd door de verandering van de stroom van de spoel zelf wordt "zelfgeïnduceerde elektromotorische kracht" genoemd.
Dit zijn de voorzorgsmaatregelen voor het gebruik van inductoren:
1. Gelegenheid van inductie
Er moet aandacht worden besteed aan vochtigheid en droogte, omgevingstemperatuur, hoogfrequente of laagfrequente omgeving, ongeacht of de inductie inductief is of impedantiekarakteristieken.
2. Frequentiekarakteristiek van inductie
Bij lage frequentie vertoont de inductantie over het algemeen inductiekarakteristieken, die alleen energie opslaan en hoge frequentie filteren.
Maar bij hoge frequentie zijn de impedantiekarakteristieken heel duidelijk. Er zijn verschijnselen als energieverbruik, opwarming en vermindering van inductieve effecten. De hoogfrequente kenmerken van verschillende inductoren zijn verschillend.
