Kleurringinductoren, vergelijkbaar met gewone kleurringweerstanden, gebruiken meestal drie of vier kleurenringen om de inductantiehoeveelheid aan te geven. De inductor met kleurenring om de inductiehoeveelheid te markeren, wordt gewoonlijk kleurringinductor of kleurcode-inductor genoemd. De kleurenringinductor bestaat uit een spoel en een magnetische kern, die voornamelijk de rol speelt van energieopslag en filtering. In hoogfrequente elektronische apparatuur heeft het uiterlijk van de kleurringinductor een verflaag, die de rol van isolatie speelt. De rol van de kleurenringinductor in het circuit lijkt enigszins op die van een transformator, die wordt gebruikt voor signaaltransformatie en -overdracht. Soms wordt het ook wel een transformator genoemd.
De kleurenringinductor heeft twee functies: één is het effectief verzenden van hoogfrequente signalen; de andere is het vormen van een passend netwerk met andere componenten (zoals weerstanden, condensatoren), zodat het signaaluitgangseinde en de belasting goed op elkaar kunnen worden afgestemd. Microstrip-lijngekoppelde inductoren worden vaak gebruikt in radiofrequentiecircuits, vooral de ontvangende voortrap en de zendende laatste trap. Het beginpunt en het eindpunt van de stealth-inductor met behulp van een multimeter zijn verbonden, maar het beginpunt en het eindpunt mogen niet worden kortgesloten. Het fundamentele werkingsprincipe van de kleurenringinductor is opladen en ontladen, natuurlijk zijn er rectificatie, oscillatie en andere functies.
Kleurenringinductor wordt belangrijk toegepast in oneindige elektrische technologie en andere productietechnologie. In het circuit vormen de inductorspoel (kleurenringinductor) en de condensator samen het resonantiecircuit, het filtercircuit enzovoort. Omdat de werkfrequentieband heel anders is, dus het spoelnummer van de inductie, het skeletmateriaal. De inductorspoel die geschikt is voor een vermogensfilter is gewikkeld op de kern van siliciumstaalplaat en de vorm lijkt sterk op die van een transformator. De inductie van kleurenringinductie L wordt ook wel zelfinductie of zelfinductiecoëfficiënt genoemd. Inductantie is een fysieke grootheid die het elektromagnetische inductievermogen van de inductiespoel vertegenwoordigt.
Kleurringinductor wordt doorgaans gebruikt voor circuitafstemming en signaalkwaliteitscontrole, algemene aansluiting en voedingaansluiting, en is ook een opslagelement. De kleurringinductie is vergelijkbaar met de traagheid in de mechanica, en de elektronische component wordt "inductor" genoemd. Meestal zal er op het moment van het openen of inschakelen van de messchakelaar een vonk ontstaan, die wordt veroorzaakt door de hoog geïnduceerde elektrische potentiaal die wordt gegenereerd door het zelfinductiefenomeen. De inductantieverandering van de kleurringinductantie komt voort uit de verandering van de externe wisselstroomvoeding, dus vanuit het objectieve effect heeft de kleurenringinductantie het kenmerk dat de stroomverandering in het AC-circuit wordt voorkomen. Kortom, wanneer de kleurenring-inductor is aangesloten op de wisselstroomvoeding, zal de magnetische veldlijn in de kleurenring-inductor veranderen met de wisselstroom, wat resulteert in elektromagnetische inductie.
